سرنگ انسولین لوئراسلیپ  سوپا

ابتدایی‌ترین شکل سرنگ‌ها، ۱۲۹ تا ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح توسط جالینوس، طبیب یونانی استفاده می‌شد. او در آن زمان با استفاده از سرنگ، خون را به رگ‌های مغزی تزریق می‌کرد. مدتی بعد از آن در قرن نهم میلادی، پزشکی مصری به نام علی الموصلی از یک شیشه استوانه‌ای برای عمل ساکشن و برداشتن کاتارکت استفاده کرد. چندی بعد در سال ۱۷۶۰، حالت‌های اولیه تزریقات درون وریدی و انفوزیون شروع شد. در سال ۱۸۴۴، فرانسیس رایند، پزشک ایرلندی سوزن میان‌تهی را اختراع کرد. به همین ترتیب در سال‌های بعدی نیز اشکال متعدد و پیشرفته‌تری ابداع شد. در نهایت در سال ۱۹۵۶، کولین مورداک که یک فارماکولوژیست نیوزیلندی بود، سرنگ‌های پلاستیکی یک‌بار مصرف را به ثبت رساند.

سرنگ انسولین لوئر اسلیپ، سرنگی است با قابلیت اتصال فشاری سر سوزن با گیج های مختلف که برای استفاده بیماران دیابتی با پوستهای ضخیم تر، انواع تزریقهای چشمی ، ناحیه شکمی، نوزادان، پوست مو و زیبایی، تست داروها و … تجویز می گردد. این سرنگ برای تزریق به بافت زیرپوستی طراحی شده است. این منطقه از بدن به این دلیل برای تزریق انسولین مناسب است که سلول های چربی به داروهایی که به طور مداوم و به آرامی جذب می شوند، اجازه می دهد تا این داروها اثر طولانی تری داشته باشند.
یک سرنگ انسولین به طور معمول دارای یک محفظه، پیستون و سوزن می باشد. سرنگ های انسولین دارای محفظه های 100 واحدی هستند. این سرنگ با قابلیت تعویض سوزن کاربردهای متنوعی در کلیه بخشهای مراکز درمانی دارد.

هر کارتن حاوی 10دایکت – هر دایکت شامل 200 عدد

در نظر داشته باشید اولین باری که می خواهید انسولین تزریق کنید، باید به بیمارستان بروید تا تزریق در آن جا صورت بگیرد. این کار به این دلیل انجام می گیرد که اگر شما بعد از تزریق دچار هرگونه عوارضی شدید، در بیمارستان تحت مراقبت قرار بگیرید. تزریق انسولین در بازه های متفاوت، از نواحی مختلف بدن صورت می گیرد. برای مثال یک بار تزریق را از ناحیه شکمی انجام می دهید و در نوبت بعدی از ناحیه بازوی دست. تزریق سرنگ انسولین فقط از یک ناحیه خاص موجب ایجاد نوعی لختگی زیر پوستی می شود.

تولید سرنگ های انسولین و تزریق راحت آن توسط خود فرد باعث شده است که بیماران دیابتی نیازی به مراجعه مکرر به مراکز درمانی نداشته باشند و راحتی را برای این افراد به ارمغان آورده است.

نحوه تزریق با سرنگ انسولین لوئراسلیپ سوپا

نکته مهم این است که تزریق انسولین زیر جلدی می باشد و تزریق آن از قسمت برآمده بدن نشان دهنده ی فرو رفتن کمتر از حد سوزن در بدن می باشد و عمل تزریق به درستی انجام نمی پذیرد. حال برای مثال می خواهید تزریق را از ناحیه شکم خود انجام دهید، در این صورت، تزریق به این صورت می باشد که ابتدا ناحیه ای که برای تزریق مد نظرتان می باشد را، به طور کامل ضدعفونی می کنید و منتطر می شوید تا خشک شود. برای ضدعفونی کردن محل تزریق انسولین می توانید از پد الکلی استفاده کنید. پوست ناحیه شکم خود را با دست گرفته و به جلو می کشید و سپس سرنگ انسولین را با زاویه، به زیر پوست فرو کرده و به آرامی تزریق انسولین را انجام می دهد. فراموش نشود پس از تزریق انسولین از ماساژ دادن محل تزریق بپرهیزید.

نکات مهمی که باید درباره سرنگ انسولین بدانید

• عوارض ناشی از تزریق اشتباه انسولین می تواند شامل: لرزش بدن، حالت تهوع، سردرد شدید، تشنج و به هم خوردن حالت طبیعی تنفس باشد.
• هر خط روی سرنگ ۵۰ واحدی، یک واحد و روی سرنگ ۱۰۰ واحدی، دو واحد محسوب می شود.
• سرنگ انسولین قابل استفاده چندین باره می باشد به این شرط که بعد هربار استفاده، انسولین درون آن به طور کامل خالی شود و درپوش سرنگ انسولین گذاشته شود و سرنگ در یخجال نگهداری شود.
• اگر در ناحیه ای که می خواهید از آن جا تزریق انسولین را انجام دهید، چربی زیادی وجود داشته باشد، باید دقت بیشتری در تنظیم زاویه فرو کردن سرنگ انسولین داشته باشید تا تزریق به درستی انجام شود.
• محل فرو کردن سوزن انسولین در یک ناحیه از بدن، باید هربار حداقل ۲ سانتی متر از همدیگر فاصله داشته باشد.